“Η ΜΕΓΑΛΗ ΑΝΑΜΟΝΗ”

(αναδημοσίευση από την ΕΠΟΧΗ, 29/10/2016)

Όταν η ψευδαίσθηση γίνεται πραγματικότητας.

Του Στράτου Κερσανίδη

Η αναμονή είναι ένα συναίσθημα που μπορεί κάποιες φορές να είναι γλυκό κι άλλες βασανιστικό. Υπάρχουν όμως και περιπτώσεις που μπορεί να ξεκινήσει με γλυκύτητα και στη συνέχεια να μετατραπεί σε κάτι αγωνιώδες, βασανιστικό, ψυχοφθόρο.

Δυο γυναίκες περιμένουν έναν άνδρα. Ο Πιέρο Μεσίνα, ανήκει στη νέα γενιά των ιταλών σκηνοθετών. Με την ταινία “Η μεγάλη αναμονή” (L’ attesa) αφηγείται την ιστορία μιας τέτοιας αναμονής.

“ΑΓΝΩΣΤΟΙ”

(αναδημοσίευση από την ΕΠΟΧΗ, 29/10/2016)

Η γνωστή… άγνωστη

Είναι κάποιοι άνθρωποι που δε βολεύονται με αυτό που είναι, που θέλουν να είναι κάποιοι άλλοι και που αλλάζουν πρόσωπα διαρκώς. Ο Τζόσουα Μάρστον σκηνοθετεί την ταινία “Άγνωστοι” (Complete unknown), επιχειρώντας να μιλήσει για αυτό το θέμα.

57ο ΔΙΕΘΝΕΣ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

 

(από την ΕΠΟΧΗ, 29/10/2016)

Με νέα πνοή

 του Στράτου Κερσανίδη

 Τη νέα πνοή του Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης προσπάθησαν να αναδείξουν οι άνθρωποί του στη συνέντευξη Τύπου για τη φετινή 57η διοργάνωση που δόθηκε την περασμένη Δευτέρα.

Μετά από το σύντομο χαιρετισμό της γενικής διευθύντριας κας Ελίζ Ζαλαντό, η οποία έδωσε το γενικό περίγραμμα, πήρε το λόγο ο κ. Ανδρεαδάκης, ο οποίος ξεκίνησε τονίζοντας πως από φέτος θεσμοθετείται το ελληνικό τμήμα, σύμφωνα με το νόμο 3909. Στο τμήμα αυτό θα προβληθούν 27 ταινίες, οι 16 σε πρώτη προβολή καθώς και 3 ταινίες από έλληνες σκηνοθέτες της διασποράς. Βέβαια, σύμφωνα με τον ισχύοντα κανονισμό φεστιβάλ, για το εν λόγω τμήμα δεν προβλέπεται η θεσμοθέτηση επίσημων βραβείων αλλά υπάρχουν τα βραβεία κοινού, της επιτροπής νέων από τα πανεπιστήμια Θεσσαλονίκης, της Διεθνούς Ομοσπονδίας Κινηματογραφικού Τύπου (FIPRESCI) και της Πανελλήνιας Ένωσης Κριτικών Κινηματογράφου (ΠΕΚΚ).

ΟΙ ΝΕΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ (έως 3/11/2016)

(από το http://www.stokokkino.gr)

 Κριτική-Παρουσίαση: Στράτος Κερσανίδης

 Φτωχή η τρέχουσα κινηματογραφική εβδομάδα, συγκριτικά με τις προηγούμενες, αφού περιλαμβάνει μόνον έξι νέες ταινίες.

Τρεις από αυτές φαίνεται να ξεχωρίζουν και συγκεκριμένα το συγκλονιστικό δράμα “Η μεγάλη αναμονή” του Πιέρο Μασίνα, ο “Τόνι Έρντμαν”, της Μάρεν Άντε, ταινία που εντυπωσίασε στο Φεστιβάλ των Κανών  και ο “Μόνος στο Βερολίνο”, αντιναζιστική ταινία εποχής του Βίνσεντ Πέρεζ.

Ενδιαφέρον παρουσιάζει, ιδίως για τους φίλους του είδους, ο “Doctor Stranger”, ταινία βασισμένη σε κόμικς της Μάρβελ, καθώς και η πολιτική βιογραφία “Όλγα” του βραζιλιάνου Χάιμε Μονχάρντιμ. Μέτρια παρά τις μεγάλες προσδοκίες που δημιουργεί η ταινία “Άγνωστοι”, του Τζόσουα Μάρστον.

Η ΜΕΓΑΛΗ ΑΝΑΜΟΝΗ

L’ ATTESA

Σκηνοθεσία: Πιέρο Μεσίνα
Πρωταγωνιστούν: Ζιλιέτ Μπινός, Τζιόρτζιο Κολανγκέλι, Λου Ντε Λαζ, Ντομένικο Ντιέλε
Η Ζαν φθάνει από το Παρίσι σε μια έπαυλη στη Σικελία προσκεκλημένη από τον Τζουζέπε. Εκεί θα  γνωριστεί με τη μητέρα του, την Άννα, η οποία της λέει πως ο γιος της απουσιάζει και θα επιστρέψει σε μερικές μέρες. Οι δυο γυναίκες μένουν μαζί και η Άννα νιώθει πως η παρουσία της αγαπημένης του γιου της συμπληρώνει την απουσία του. Στο μεταξύ η Ζαν εξερευνά την περιοχή ενώ στέλνει συνεχή μηνύματα στο κινητό του Τζουζέπε ο οποίος όμως δεν της απαντά.

57ο ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΙΝΗΜΑΤΟΓΡΑΦΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

Με την ταινία «Πάτερσον» του Τζιμ Τζάρμους θα ξεκινήσει το φετινό Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης

«Ανοιχτό σε ερωτήματα, κλειστό σε ταμπέλες»

του Στράτου Κερσανίδη (από το http://www.stokokkino.gr)

Ο νέος αέρας που πνέει στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης φάνηκε και στη σημερινή συνέντευξη Τύπου, μια συνέντευξη διαφορετική εκτός από το “είναι” και στο “φαίνεσθαι”. Δηλαδή από τον τρόπο που οι τέσσερις παρουσιαστές  καθισμένοι σε ισάριθμα ψηλά σκαμπό, ενημέρωσαν τους εκπροσώπους του Τύπου για το φετινό πρόγραμμα και τις πρώτες πινελιές αλλαγών που δίνει στη διοργάνωση η νέα διεύθυνση.

“Η ΜΕΓΑΛΗ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ”

(αναδημοσίευση από την ΕΠΟΧΗ, 23/10/2016)

 

Απομεινάρια μιας επανάστασης

του Στράτου Κερσανίδη

Το πρώτο τρίμηνο του 1966 μια μεγάλη διαμάχη άρχισε να διαφάινεται μέσα στους κόλπους του Κομουνιστικού Κόμματος της Κίνας. Ο πρόεδρος Μάο Τσε Τουνγκ, μετά από την απόρριψη των θέσεών του στην Κ.Ε., τον Οκτώβριο του 1965, καταγγέλλοντας τα αντιδραστικά στοιχεία τα οποία εισχώρησαν στο κόμμα, φεύγει από το Πεκίνο και το Μάιο του 1966, κηρύσσει από τη Σαγκάη τη Μεγάλη Πολιτιστική Επανάσταση.

“JULIETA”

(αναδημοσίευση από την ΕΠΟΧΗ, 23/10/2016)

Αναζητώντας τη χαμένη αρχή

Κάποιες φορές ανακαλύπτουμε με τρόμο πως δεν γνωρίζουμε τίποτε αν και πιστεύαμε ως τότε το αντίθετο. Δε γνωρίζουμε ούτε τους πιο κοντινούς μας ανθρώπους αλλά και τον εαυτό μας ακόμη.

ΟΙ ΝΕΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ (από 20/10 έως 26/10/2016)

(αναδημοσίευση από το http://www.stokokkino.gr)

Κριτική-Παρουσίαση: Στράτος Κερσανίδης

Εβδομάδα σημαντικών ταινιών με τρεις από τις εννέα να φέρουν τις υπογραφές σκηνοθετών όπως ο Ζανγκ Γιμού (“Η μεγάλη επιστροφή”), Πέδρο Αλμοδόβαρ (“Χουλιέτα”) και Φρανσουά Οζόν (“Φραντς”) και οι οποίες αναμένεται να ενθουσιάσουν τους κινηματογραφόφιλους.

Με πολύ καλές κριτικές, αν και υπερβολικές κατά την προσωπική μου άποψη, έρχεται η ταινία “Belgica”, του φλαμανδού Φέλιξ Φαν Γκρόνινγκεν από το Βέλγιο.

Προβάλλονται ακόμη η ταινία δράσης “Ο λογιστής”, η μέτρια κωμωδία “Σχολικά γυμνάσια”, το μεταφυσικό θρίλερ “Quija 2: Η πηγή του κακού”, η παιδική ταινία “Ο Πιτ κι ο δράκος του” και σε επανέκδοση η πολωνική κωμωδία του 1962, “Γκάγκστερ και φιλάνθρωποι”.

Η ΜΕΓΑΛΗ ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ
GUI LAI (COMING HOME)

Σκηνοθεσία: Ζανγκ Γιμού
Πρωταγωνιστούν: Γκονγκ Λι, Τσεν Νταομίνγκ, Ζανγκ Χουιγουέν

Ένας άνδρας, ο Λου Γιανσί, αφού έμεινε πολλά χρόνια στη φυλακή με την κατηγορία του “αντεπαναστατικού στοιχείου”, και αφού έχει τελειώσει η περίοδος της πολιτιστικής επανάστασης, επιστρέφει στην οικογένειά του. Τον υποδέχεται η κόρη του αλλά η Γιου, η γυναίκα του, η οποία πάσχει από αμνησία, δεν τον αναγνωρίζει. Εξακολουθεί να πηγαίνει μια φορά κάθε μήνα στο σταθμό και να τον περιμένει να επιστρέψει. Ο Λου αφού ξεπέρασε το πρώτο σοκ αποφασίζει να τη βοηθήσει να θυμηθεί.

Μνήμη Αντρέι Βάιντα (1926 – 2016)

(αναδημοσίευση από την ΕΠΟΧΗ, 16/10/2016)

του Στράτου Κερσανίδη

Ο πολωνός σκηνοθέτης, Αντρέι Βάιντα δεν κατοικεί πια εδώ. Η είδηση του θανάτου του έγινε γνωστή διαδυκτιακά από την Ένωση Πολωνών Σκηνοθετών την περασμένη Δευτέρα.

Και τώρα έρχεται η ώρα να γράψεις μερικά λόγια για το έργο του και ανακαλύπτεις πως είναι τεράστιο, ο χώρος της εφημερίδας μικρός και η υποκειμενικότητα ή και η άγνοια ακόμη θα το αδικήσει. Γύρισε περίπου 50 ταινίες από τις οποίες γνωστές στην Ελλάδα είναι γύρω στις 20. Οπότε θα προσπαθήσω να δώσω κάποιες συνισταμένες των ταινιών του και να αναφέρω μερικές, με τον κίνδυνο να παραλείψω κάποιες που ένας άλλος ενδεχομένως να είχε επιλέξει.

“Η ΑΠΟΦΟΙΤΗΣΗ”

(αναδημοσίευση από την ΕΠΟΧΗ, 16/10/2016)

Μπροστά δίλημμα

του Στράτου Κερσανίδη

Η ζωή είναι μια διαρκής πορεία στο χώρο του απρόοπτου που ποτέ δε γνωρίζουμε πότε και πως θα εμφανιστεί. Κι όταν εμφανιστεί, το ζήτημα είναι η αντιμετώπισή του, είναι η στιγμή που πρέπει να αντιμετωπίσουμε ένα δίλημμα και να πάρουμε μία και μοναδική απόφαση.

Ο ρουμάνος σκηνοθέτης Κριστιάν Μουντζίου (και όχι Μουνγκίου), ο οποίος με την ταινία “4 μήνες, 3 εβδομάδας και 2 ημέρες”, κέρδισε το Χρυσό Φοίνικα το 2007 στις Κάνες, τιμήθηκε φέτος με το βραβείο σκηνοθεσία στο ίδιο φεστιβάλ. Στην ταινία “Η αποφοίτηση” (Bacalaureat). Ο Μουντζίου ασχολείται με την ιστορία ενός διλήμματος και μιας απόφασης που πρέπει να παρθεί.