«ΚΑΠΕΡΝΑΟΥΜ»

(από την ΕΠΟΧΗ, 17/2/2019)

Αν γλυτώσει το παιδί, υπάρχει ελπίδα…

Επιμέλεια: Στράτος Κερσανίδης

Εκατομμύρια παιδιά σε ολόκληρο τον κόσμο σε άθλιες συνθήκες. Θύματα φτώχιας, πείνας, πολέμων, φυσικών καταστροφών αποτελούν τον ευαίσθητο κρίκο σε έναν φαύλο κύκλο καταστροφής και θανάτου ενώ ο πλούσιος κόσμος απλώς παρακολουθεί. Οι αιτίες είναι γνωστές και προέρχονται κυρίως από την εκμετάλλευση των χωρών του Τρίτου Κόσμου η οποία γεννά κοινωνικές ανισότητες, πολέμους, προσφυγιά. Οι στατιστικές που αφορούν στα παιδιά, τα πλέον αδύνατα και αθώα θύματα, είναι τραγικές.

Ένα τέτοιο παιδί είναι και ο Ζαΐν Αλ Χάαζι. Ο 12χρονος πρόσφυγας από τη Συρία εξαιτίας του πολέμου, ζει με τους γονείς του σε μια άθλια παραγκούπολη στον Λίβανο. Τον βλέπουμε στο δικαστήριο να απαντά στην ερώτηση του προέδρου: «Ξέρεις γιατί βρίσκεσαι εδώ;». Η απάντησή του είναι σοκαριστική: «Θέλω να δικαστούν οι γονείς μου, επειδή με έφεραν στον κόσμο».

«Η ΝΗΠΙΑΓΩΓΟΣ» και άλλες νέες ταινίες

(από την ΕΠΟΧΗ, 17/2/2019)

Στα όρια της ψύχωσης

«Είναι μια χρυσή ευκαιρία να χτίσεις το ψυχολογικό προφίλ μιας γυναίκας, μέσα από τη γοητευτική, περίπλοκη ψυχολογία της κεντρικής ηρωίδας», λέει η Σάρα Κολάντζελο, σκηνοθέτιδα της ταινίας, «Η νηπιαγωγός» (The kindergarten teacher). Και μιλώντας για την ηρωίδα της, συνεχίζει λέγοντας: «Η Λίζα είναι μια καλοπροαίρετη γυναίκα που όμως στην προσπάθειά της να αλλάξει τη ζωή της και να της δώσει έναν σκοπό φτάνει στα άκρα».

Η Λίζα Σπινέλι η οποίαν εργάζεται ως νηπιαγωγός στη Νέα Υόρκη βλέπει την προσωπική της ζωή να αποσυντίθεται.

ΟΙ ΝΕΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ (από 14 έως 20/2/2019)

(από το http://www.stokokkino.gr)

 Μια βιβλική πόλη γίνεται ταινία

 Του Στράτου Κερσανίδη

 «Καπερναούμ είναι το όνομα ενός καταραμένου βιβλικού χωριού – έπειτα έγινε μια λέξη που χρησιμοποιείται στα γαλλικά ως κάτι που σημαίνει χάος και θαύματα. Και η όλη περιπέτεια ήταν ακριβώς έτσι. Μες στο χάος, συνέβαιναν μικρά θαύματα».

Με τα λόγια αυτά η Ναντίν Λαμπακί διακιολογεί τον τίτλο της ταινίας της «Καπερνανούμ», ένα συγκλονιστικό, νατουραλιστιό δράμα στο οποίο πρωταγωνιστεί ένα παιδί, προσφυγόπουλο από τη Συρία στο Λίβανο.

Αν και η εν λόγω ταινία θα μπορούσε να μονοπωλήσει το ενδιαφέρων των θεατών, έρχεται «Η νηπιαγωγός», της Σάρα Κολάντζελο, ένα θαυμάσιο ψυχολογικό θρίλερ, με θέμα την εμμονή μιας νηπιαγωγού με τον χαρισματικό 5χρονο μαθητή της.

Όμως δεν μπορεί κανείς να προσπεράσει το κύκνειο άσμα των αδελφών Ταβιάνι, «Μια προσωπική ιστορία», ταινία που ολοκλήρωσε ο Πάολο αφού ο Βιτόριο πέθανε αφού είχε τελειώσει το σενάριο, τον Απρίλιο του 1018. Μια ταινία για την αγάπη, τη φιλία και το καθήκον με σαφή αντιφασιστική ματιά.

Προβάλλονται ακόμη οι ταινίες «Έρωτας χωρίς τέλος», «Αλίτα: Ο άγγελος της μάχης» και «Η ταινία Lego 2».

 

ΚΑΠΕΡΝΑΟΥΜ

CAPHARNAUM

Σκηνοθεσία: Ναντίν Λαμπακί
Πρωταγωνιστούν: Ζαΐν Αλ Ραφία, Γιορντάνος Σίφεραου, Μπολουατίφ Τρέζορ Μπανκόλ, Καουσάρ Αλ Χαντάντ, Φαντί Γιουσέφ, Χαΐτα Ψέντρα Ιζάμ, Άλα Τζούχνιεχ, Ναντίν Λαμπακί, Νουρ Ελ Χουσεΐνί

Ο 12χρονος Ζαΐν Αλ Χάαζι, πρόσφυγας από τη Συρία εξαιτίας του πολέμου, ζει με τους γονείς του σε μια άθλια παραγκούπολη στον Λίβανο. Τον βλέπουμε στο δικαστήριο να απαντά στην ερώτηση του προέδρου: «Ξέρεις γιατί βρίσκεσαι εδώ;». Η απάντησή του είναι σοκαριστική: «Θέλω να δικαστούν οι γονείς μου, επειδή με έφεραν στον κόσμο».

«ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΕΣ ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙΣ»

(από την ΕΠΟΧΗ, 10/2/2019)

Δυο κόσμοι χωριστά

Επιμέλεια: Στράτος Κερσανίδης

Μια πόλη, όχι απλώς χωρισμένη, αλλά διχασμένη. Μια πόλη, δύο χωριστοί κόσμοι σε μια διαρκή, ανηλεή σύγκρουση. Όμως πόλη δε σημαίνει κτίρια, δρόμοι και πάρκα. Πόλη πάνω απ’ όλα είναι οι άνθρωποι που την κατοικούν. Και οι άνθρωποι που ζουν στην Ιερουσαλήμ έχουν πολλές ιστορίες καθημερινής τρέλας να αφηγηθούν.

Όπως λέει κι ο σκηνοθέτης Μουάγιαντ Άλαγιαν, «τοποθετώντας την ιστορία των δύο ζευγαριών στη διχασμένη πόλη της Ιερουσαλήμ, μπορούσαμε να αποτυπώσουμε το πώς η ζωή στην ιερή αυτή πόλη υπαγορεύει μια επικίνδυνη αντίδραση σε ένα κοινότοπο κοινωνικό δράμα που θα μπορούσε να συμβεί οπουδήποτε στον κόσμο». Με τον τρόπο αυτό περιγράφει τη δική του ιστορία καθημερινής τρέλας την οποία έχει αποτυπώσει στην ταινία «Απαγορευμένες συναντήσεις» (The reports of Sarah and Saleem).

«ΤΟ ΓΥΡΙΣΜΑ ΤΗΣ ΤΥΧΗΣ»

(από την ΕΠΟΧΗ, 10/2/2019)

Ηθικά διλήμματα

του Στράτου Κερσανίδη

Ένα από τα αγαπημένα θέματα του ιρανικού σινεμά είναι η ηθική και η στάση των ανθρώπων απέναντι στα ηθικά διλήμματα. Πέρυσι μάλιστα είδαμε δύο ταινίες με αυτό το θέμα, τις «Ένας ακέραιος άνθρωπος», του Μοχάμαντ Ρασούλοφ και «Περίπτωση συνείδησης», του Βαχίντ Τζαλιλβάντ.

Το ίδιο συμβαίνει και με «Το γύρισμα της τύχης» (Hattrick), του Ραμτίν Λαβαφιπούρ, ταινία στην οποία οι ήρωες ανήκουν στη μεσαία τάξη της χώρας. Το σημειώνω αυτό επειδή συνήθως η πλειοψηφία των ηρώων προέρχεται από τις λαϊκές τάξεις. Μια άλη ταινία την οποία μπορώ να θυμηθώ και στην οποία πρωταγωνιστούσε η μεσαία τάξη ήταν το «Τι απέγινε η Έλι», του πολύ γνωστού μας Ασγκάρ Φαραντί.

«Δεσποινίς Χάος», στο θέατρο Μαίωτρον

Σύντομο κριτικό σημείωμα του Στράτου Κερσανίδη

Το κείμενο της Δέσποινας Καλαϊτζίδου ανήκει σε εκείνη την κατηγορία των κειμένων που δε διαβάζονται εύκολα.

Μια γυναίκα κρατά στο χέρι της κάποιες ιατρικές εξετάσεις. Η αφορμή. Η ζωή παίρνει άλλη τροπή. Παλινδρομήσεις, εικόνες από το παρελθόν,  ο έρωτας, ο πατέρας, οι αναμνήσεις, τα ερωτήματα. Το συνειδητό και το ασυνείδητο σε ένα εκρηκτικό μείγμα.

Όμως αυτός ο παραληρηματικός λόγος, χρειάζεται την παρέμβαση κάποιου ο οποίος θα αναλάβει να αναδείξει την τεράστια εσωτερική του δύναμη. Γιατί είναι ένας λόγος ουσίας, σπαρακτικός και βαθύτατα ανθρώπινος.

ΝΕΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ (από 7 έως 13/2/2019)

(από το http://www.stokokkino.gr)

 Ανάμεσα στο Ισραήλ και το Ιράν

 Του Στράτου Κερσανίδη

 Οι σχέσεις ανάμεσα στις κυβερνήσεις του Ισραήλ και του Ιράν μπορεί να μην είναι ιδιαίτερα φιλικές αλλά ο κινηματογράφος ως ένα μέσο επικοινωνίας ανάμεσα στους ανθρώπους είναι πάνω από διαμάχες και πολιτικές, θρησκευτικές ή φυλετικές αντιπαλότητες.

Έτσι την τρέχουσα κινηματογραφική εβδομάδα δύο ταινίες από αυτές τις δύο χώρες κερδίζουν επάξια το ενδιαφέρον των σινεφίλ.

Πρόκειται για μια ερωτική ιστορία, μια παράνομη ερωτική σχέση ανάμεσα σε μια Ισραηλινή και έναν Παλαιστίνιο, με ό,τι σημαίνει αυτό σε μια διχασμένη πόλη, όπως μας την παρουσιάζει ο Μουάγιαντ Άλαγιαν με τις «Απαγορευμένες συναντήσεις» και για ένα μοντέρνο ψυχολογικό θρίλερ το οποίο θέτει έντονα ηθικά διλήμματα, όπως μας το παρουσιάζει ο Ραμτίν Λαβαφιπούρ με «Το γύρισμα της τύχης».

Προβάλλεται ακόμη η ταινία δράσης «Ψυχρή καταδίωξη», η ταινία τρόμου, «Ο χαρισματικός» και το παιδικό παραμύθι κινουμένων σχεδίων, «Η κλεμμένη πριγκίπισσα».

Υπάρχει ακόμη η πολύ ενδιαφέρουσα ελληνική ταινία, «Μια νύχτα στην Κόλαση», του Νίκου Κουρού, μια παραβολή για το φασισμό και το πώς δηλητηριάζει τους ανθρώπους κυριεύοντάς τους, η οποία είναι βασισμένη στο γνωστό κείμενο που έγραψε ο Μάνος Χατζιδάκις το 1978.

ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΕΣ ΣΥΝΑΝΤΗΣΕΙΣ

THE REPORTS OF SARAH AND SALEEM

Σκηνοθεσία: Μουάγιαντ Άλαγιαν
Πρωταγωνιστούν: Αντίμπ Σαφάντι, Σιλβάν Κρέτσνερ, Ισάι Γκόλαν, Μάισα Αμπντ Ελχαντί, Μοχάμαντ Έιντ, Καμέλ Ελ Μπάσα

Η Σάρα είναι ιδιοκτήτρια μιας καφετέριας στη δυτική πλευρά της πόλης και ο Σαλίμ, ο οποίος κατοικεί στην ανατολική πλευρά, είναι διανομέας και ανάμεσα στα καταστήματα που παραδίδει προϊόντα είναι και η καφετέρια της Σάρας. Βέβαια η διαφορά ανάμεσά του δεν είναι μόνον γεωγραφική αλλά και εθνική αφού η Σάρα είναι Ισραηλινή και ο Σαλίμ, Παλαιστίνιος.