«Η ΧΟΡΕΥΤΡΙΑ»

 

(αναδημοσίευση από την ΕΠΟΧΗ, 31/12/2016-1/1/2017)

Από την Άγρια Δύση στην Όπερα του Παρισιού

Του Στράτου Κερσανίδη

Ο δρόμος προς την επιτυχία είναι δύσκολος αφού πρέπει να περάσει μέσα από συμπληγάδες. Χρειάζεται δύναμη, θάρρος και επιμονή αλλά και αντοχή να αντέξει κανείς στο σκληρό ανταγωνισμό. Οι παγίδες είναι καθημερινές και σε λίγους ανθρώπους μπορείς να βασιστείς αφού οι περισσότεροι κοιτάζουν να επωφεληθούν από τη δική σου επιτυχία. Και συχνά ο δρόμος προς την επιτυχία είναι παράλληλος με το δρόμο προς την καταστροφή.

ΟΙ ΝΕΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ (από 29/12/2016 έως 4/1/2017)

(από το http://www.stokokkino.gr)

Κριτική – Παρουσίαση: Στράτος Κερσανίδης

Τελευταία κινηματογραφική εβδομάδα του 2016 και πρώτη του 2017 με πέντε νέες ταινίες.

Η Στεφανί ντι Τζιούστο, στη πολύ καλή ταινία «Η χορεύτρια», αφηγείται την άνοδο και την πτώση της διάσημης χορογράφου και χορεύτριας Λόι Φούλερ.

Ο Αλεχάντρο Χοντορόφσκι από τη Χιλή σκηνοθετεί την αυτοβιογραφική ταινία «Ποίηση χωρίς τέλος», ο Μόρτεν Τάιλντουμ, την ταινία επιστημονικής φαντασίας «Passengers» και ο μεγάλος Ζανγκ Γιμού» από την Κίνα, την περιπέτεια φαντασίας. «Το Σινικό Τείχος».

Αυτές είναι οι τέσσερις ταινίες η κάθε μία από τις οποίες και για διαφορετικό λόγο, αξίζει να τις προσέξετε.

Εάν θέλετε να περάσετε ένα χαλαρό, διασκεδαστικό δίωρο, τότε υπάρχει η κωμωδία «Γιατί αυτόν;».

Η ΧΟΡΕΥΤΡΙΑ

LA DANSEUSE

Σκηνοθεσία: Στεφανί ντι Τζιούστο
Πρωταγωνιστούν: Σοκό, Γκασπάρ Ουλιέλ, Μελανί Τιερί, Λίλι – Ρόουζ Μέλοντι Ντεπ, Φρανσουά Ντεμιέν, Λουί Ντο ντε Λενκεσένγκ

Μετά από τη δολοφονία του πατέρα της, η Λόι Φούλερ,  φεύγει από την επαρχιακή κωμόπολη που ζούσε και πηγαίνει στη Νέα Υόρκη, να ζήσει μαζί τη μητέρα της η οποία είναι μέλος σε μια ηθικολογική χριστιανική σέχτα. Το όνειρό της να γίνει μεγάλη καλλιτέχνιδα την ακολουθεί. Οι ιδέες της αρχίζουν να βρίσκουν ανταπόκριση στην αμερικανική μεγαλούπολη αλλά εκείνη πιστεύει πως μόνο στο Παρίσι θα μπορέσει να κάνει την καριέρα που επιθυμεί.

«Η ΚΟΚΚΙΝΗ ΧΕΛΩΝΑ»

(αναδημοσίευση από την ΕΠΟΧΗ, 14-25/12/2016)

Η ελεγεία της ζωής

του Στράτου Κερσανίδη

Μπορεί η φύση να ιδωθεί ως “όλον”, ως κάτι το ενιαίο εντός του οποίου τα πάντα αλληλοσυμπληρώνονται χωρίς να υπάρχει κενό; Απαντώντας στην ερώτηση, υποστηρίζω, πως όχι μόνον μπορεί αλλά συμβαίνει ακριβώς έτσι. Η φύση είναι το καταφύγιο της ζωής, είναι η ίδια η ζωή.

«Η ΡΟΖΑ ΤΗΣ ΣΜΥΡΝΗΣ»

(αναδημοσίευση από την ΕΠΟΧΗ, 24-15/12/2016)

Αναδεύοντας την ομίχλη του χρόνου

Υπάρχουν κάποια μυστικά που οι άνθρωποι τα κρατούν σφιχτά κρυμμένα. Μέσα τους μια ολόκληρη ζωή. Είναι τέτοια η προσπάθειά τους να μην αποκαλυφθούν που στο τέλος τα ξεχνούν ακόμη και οι ίδιοι. Εκείνα όμως υπάρχουν, είναι εκεί, καραδοκούν σιωπηλά την ώρα που θα αποκαλυφθούν. Και η αποκάλυψη του παρελθόντος μπορεί να αναστατώσει και να ανατρέψει το παρόν. Κι όμως, αυτή η ανεπιθύμητη αποκάλυψη μπορεί να αποβεί λυτρωτική.

ΟΙ ΝΕΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ (από 22/12 έως 28/12/2016)

(από το http://www.stokokkino.gr)
Κριτική – Παρουσίαση: Στράτος Κερσανίδης

Χριστουγεννιάτικη εβδομάδα στην οποία έχουν την τιμητική τους οι ταινίες κινουμένων σχεδίων αφού τέτοιες είναι οι τρεις από τις έξι που κάνουν πρεμιέρα στις αίθουσες.

Η εκπληκτικής ομορφιάς ταινία “Η κόκκινη χελώνα”, του Μίκαελ Ντουντόκ ντε Βιτ, δεν μπορεί να θεωρηθεί ως ταινία για παιδιά, χωρίς όμως να είναι και ταινία αποκλειστικά για ενήλικες.

“Η μπαλαρίνα και ο μικρός εφευρέτης” και η “Βαϊάνα”, είναι οι άλλες δύο ταινίες κινουμένων σχεδίων, οι οποίες συνοδεύονται από καλές κριτικές.

Με ιδιαίτερο ενδιαφέρον αναμένεται η ελληνοτουρκικής παραγωγής “Ρόζα της Σμύρνης”, του Γιώργου Κορδέλλα.

Το ίδιο ισχύει και για το βραβευμένο στη Βενετία μιούζικαλ “La la land”, του Ντάμιεν Σάζελ.

Την εξάδα συμπληρώνει το μέτριο δράμα, “Κρυφή ομορφιά”.

Η ΚΟΚΚΙΝΗ ΧΕΛΩΝΑ

LA TORTUE ROUGE – THE RED TURTLE

Σκηνοθεσία: Μίκαελ Ντουντόκ ντε Βιτ

Ο ολλανδός σκηνοθέτης, θεωρώντας πως η φύση αποτελεί ένα ενιαίο σύστημα, ένα “όλον”, μέσα στο οποίο όλα τα πλάσματα λειτουργούν ενιαία και ισότιμα, παρουσιάζει μια ταινία κινουμένων σχεδίων, την πρώτη μη ιαπωνική παραγωγή των διάσημων στούντιο Γκίμπλι (Ghibli), η οποία κέρδισε το Μεγάλο Βραβείο της Επιτροπής στο τμήμα Ένα Κάποιο Βλέμμα του Φεστιβάλ των Κανών.

«ΟΤΑΝ ΞΕΣΠΑΣΕ Η ΒΙΑ»

(αναδημοσίευση από την ΕΠΟΧΗ, 18/12/2016)

Τα σκυλιά των συνόρων

του Στράτου Κερσανίδη

Δεν ξέρω τι άλλο πρόκειται να δούμε από αυτήν τη δαιμονισμένη γενιά του ρουμάνικου νέου κύματος. Το οποίο δεν είναι πλέον και τόσο νέο αν πάρουμε υπόψη πως πέρασαν 11 χρόνια από την «Οδύσσεια του κυρίου Λαζαρέσκου», ταινία η οποία θεωρείται ως η εναρκτήρια αυτού του κύματος. Κι αυτό επειδή ο ρουμάνικος κινηματογράφος ανανεώνεται συνεχώς με νέους σκηνοθέτες και με ταινίες οι οποίες εξαπλώνονται σε όλα τα κινηματογραφικά είδη. Οι θεματικές διευρύνονται και δεν είναι πλέον το καθεστώς Τσαουσέσκου και η μεταβατική ιστορική περίοδος που ακολούθησε η αποκλειστική πηγή έμπνευσης της νέας γενιάς των ρουμάνων  κινηματογραφιστών.

«ΤΕΛΕΙΟΙ ΞΕΝΟΙ»

(αναδημοσίευση από την ΕΠΟΧΗ, 18/12/2016)

Επικίνδυνα παιχνίδια

Τις περισσότερες φορές πίσω από τις ιδανικές σχέσεις κρύβονται μυστικά τα οποία εάν αποκαλυφθούν μπορούν να ανατρέψουν την ισορροπία και να φέρουν τα πάνω, κάτω.

Αυτό είναι το θέμα της ταινίας του Θοδωρή Αθερίδη, «Τέλειοι ξένοι», η οποία είναι βασισμένη στη ομότιτλή μεγάλη ιταλική επιτυχία «Perfetti sconosciuti», που γύρισε ένα χρόνο πριν ο Πάολο Τζενοβέζε.

ΟΙ ΝΕΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ (από 15/12 έως 21/12/2016)

(από το http://www.stokokkino.gr)

 Κριτική – Παρουσίαση: Στράτος Κερσανίδης

 Επτά είναι οι ταινίες που κάνουν πρεμιέρα από σήμερα 15 Δεκεμβρίου 2016, στους κινηματογράφους.

Από τη Ρουμανία ο Μπογκντάν Μιρίκα –και όχι Μίριτσα-, υπογράφει το «Όταν ξέσπασε η βία», ένα μείγμα γουέστερν νουάρ και θρίλερ που βραβεύτηκε στις Κάνες από τους κριτικούς. Ο Θοδωρής Αθερίδης, με το «Τέλειοι ξένοι», εμπνέεται από την περσινή μεγάλη ιταλική επιτυχία για να ανιχνεύσει τα κρυμμένα μυστικά και τα ψέματα των σχέσεων. Από τη Ρωσία, ο Κιρίλ Σερεμπρενίκοφ, με την ταινία «Ο πιστός», αφηγείται μια ιστορία με την οποία ασκεί δριμεία κριτική στα δόγματα του χριστιανισμού και το θρησκευτικό φανατισμό.

Ο Τόμας Βίντενμπεργκ, με «Το κοινόβιο», πιάνει ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον θέμα αλλά δυσκολεύεται να το διεκπεραιώσει με επιτυχία.

Προβάλλονται ακόμη η κωμωδία «Ο Άι Βασίλης είναι πολύ λέρα» του Μαρκ Γουότερς, η ταινία επιστημονικής φαντασίας «Rogue One: A star war story» του Γκάρεθ Έντουαρντς και η παιδική ταινία κινουμένων σχεδίων, «Τραγούδα» του Γκαρθ Τζένινγκς.

 

ΟΤΑΝ ΞΕΣΠΑΣΕ Η ΒΙΑ

CÂINI

Σκηνοθεσία: Μπόγκνταν Μιρίκα
Πρωταγωνιστούν: Ντράγκους Μπουκούρ, Γκεόργκε Βίζου, Βλαντ Ιβάνοβ, Κοστέλ Κασκαβάλ, Κονσταντίν Κογιοκάρου, Ράλουκα Απρόντου, Καταλίν Παρασίβ

Ο σκηνοθέτης, Μπογκντάν Μιρίκα -και όχι Μίριτσα- είναι λάτρης των ταινιών είδους, επειδή, όπως λέει, «είναι μέρος της ποπ κουλτούρας».

«ΟΙ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ»

(από την ΕΠΟΧΗ, 11/12/2016)

Φόνος στη σύνοδο των G8

Του Στράτου Κερσανίδη

Ανάμεσα στα εγκληματικά λάθη των προηγούμενων κυβερνήσεων ήρθε να προστεθεί και το γνωστό «λάθος» στο μαθηματικό τύπο που εφάρμοσε το ΔΝΤ ώστε η ελληνική οικονομία να βυθιστεί στα τάρταρα.

Ένας μαθηματικός τύπος από τον οποίο θα εξαρτηθεί το μέλλον της οικονομίας και οι ζωές εκατομμυρίων ανθρώπων αποτελεί το γρίφο της αστυνομικής-πολιτικής ταινίας «Οι εξομολογήσεις» (Le confessioni), του Ρομπέρτο Αντό.

Οι υπουργοί των 8 πλουσιότερων χωρών του κόσμου οι γνωστοί G8, συγκεντρώνονται σε ένα πολυτελές και ερμητικά φρουρούμενο ξενοδοχείο στις γερμανικές ακτές. Ανάμεσα στους προσκεκλημένους είναι και ένας καθολικός μοναχός, ο Σαλούς, τον οποίο έχει προσκαλέσει ο Ντανιέλ Ροκέ, ο διευθυντής του ΔΝΤ. Ο Ροκέ κάλεσε τον Σαλούς επειδή ήθελε να εξομολογηθεί. Γιατί όμως να θέλει να εξομολογηθεί σε έναν μοναχό, ένας στυγνός τεχνοκράτης; Όμως δεν είναι αυτό το θέμα μας. Γιατί μετά την επόμενη μέρα της εξομολόγησης ο Ροκέ βρίσκεται νεκρός με το κεφάλι του τυλιγμένο μέσα σε μια πλαστική σακούλα. Ο τελευταίος άνθρωπος που τον είδε ζωντανό είναι ο Σαλούς και έτσι θεωρείται ως ο βασικός ύποπτος. Όμως δεν μπορεί να αποκαλύψει τίποτε από όσα του είπε το θύμα στην εξομολόγησή του επειδή είναι δεσμευμένος με όρκο σιωπής.

“90 ΧΡΟΝΙΑ ΠΑΟΚ – ΝΟΣΤΑΛΓΩΝΤΑΣ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ”

Επιτρέπεται να πέσεις, επιβάλλεται να σηκωθείς!

Επιμέλεια: Στράτος Κερσανίδης

Τα παραπάνω λόγια ανήκουν σε έναν παίκτη – σημαία του ΠΑΟΚ, τον Πάμπλο Γκαρσία. Βέβαια όταν ο Γκαρσία ήρθε στον ΠΑΟΚ το 2008 όταν ο σύλλογος είχε ήδη μια ιστορία 82 ετών.

Με αφορμή τη συμπλήρωση των 90ων γενεθλίων της ομάδας, ο Νίκος Τριανταφυλλίδης αποφάσισε να κάνει ένα ντοκιμαντέρ με θέμα την ομάδα που αγαπούσε. Έτσι προέκυψε το “90 χρόνια ΠΑΟΚ – Νοσταλγώντας το μέλλον”, που δυστυχώς ο σκηνοθέτης δεν πρόλαβε να δει ολοκληρωμένη αφού έφυγε ξαφνικά τον περασμένο Ιούνιο.