«ΛΙΝΚΟΛΝ»

(αναδημοσίευση από την ΕΠΟΧΗ, 27/1/2013)

Ένα ιστορικό παραμύθι

 Του Στράτου Κερσανίδη

Η Ιστορία είναι κάτι το υπαρκτό. Είναι γεγονότα που συνέβησαν είτε μας αρέσει είτε δε μας αρέσει. Από εκεί και πέρα υπάρχει η ανάλογη ερμηνεία των γεγονότων, άρα και η στάση απέναντι στην Ιστορία, η οποία βασίζεται σε υποκειμενικά (ιδεολογικά, προσωπικά κ.α.) κριτήρια.

Στην περίπτωσή μας το γεγονός είναι πως από το 1860 έως το 1865, πρόεδρος των ΗΠΑ ήταν ο Αβραάμ Λίνκολν, 16^ος πρόεδρος στην ιστορία της χώρας, ο οποίος συνέδεσε το όνομά του με την κατάργηση της δουλείας. Αυτό έγινε το 1865 όταν κατάφερε και επέβαλλε την περίφημη 13^η τροποποίηση στο σύνταγμα της χώρας.

«ΣΤΟ ΔΥΤΙΚΟ ΜΕΤΩΠΟ»

(αναδημοσίευση από την ΕΠΟΧΗ, 27/1/2013)

Στη σκοτεινιά του πολέμου

Το 1929 ο Γκέοργκ Βίλχελμ Παμπστ γύρισε την ταινία «Στο Δυτικό Μέτωπο» (Vastfronten 1918) η οποία είναι βασισμένη στο μυθιστόρημα του Ερνστ Γιόχανσεν «Οι τέσσερις του πεζικού».

Η ταινία ερντάσσεται στη «Σοσιαλιστική τριλογία» του Παμπστ. Οι δύο άλλες ταινίες που στη συμπληρώνουν είναι η «Όπερα της πεντάρας» (1930) και η «Συντροφικότητα» (1930).

ΟΙ ΝΕΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ (έως 30/1/2013)

(αναδημοσίευση από την ΕΠΟΧΗ, 27/1/2013)

Εκτός από το «Λίνκολν» και το «Δυττικό μέτωπο»  προβάλλονται ακόμη οι ταινίες:

«Ο βασιλιάς Λιρ» (Korol Lir) του Γκριγκόρι Κοζνίτσεφ: Ένα από τα αριστουργήματα του σοβιετικού κινηματογράφου γυρισμένο το 1971. Πρόκειται για μια εξαιρετική μεταφορά τοιυ ομώνυμου έργου του Σέξπιρ, με πρωτότυπη μουσική του Ντμίτρι Σοστακόβιτς. Η ταινία θεωρείται μία από τις καλύτερες, αν όχι η καλύτερη,  μεταφορές του σεξπιρικού δράματος στον κινηματογράφο.

Λίστες, βόμβες και αστερίσκοι

(αναδημοσίευση από το Φιλμ Νουάρ, 24/1/2013)

Γράφει ο Στράτος Κερσανίδης

Επτά κάλπες, τέσσερις κάλπες, πόσες κάλπες; Εδώ το στικάκι, εκεί το στικάκι, που είναι το στικάκι; Εδώ Παπάς, εκεί Παππάς, που είναι ο Παππάς;. Αυτός έδωσε το στικάκι που είχε η Λαγκάρντ και μετά ο Παπακωνσταντίνου και μετά ο Διώτης και μετά ο Βενιζέλος και μετά κάποιοι συνεργάτες των υπουργών στον τρισκατάρατο Βαξεβάνη;

ΝΑΓΚΙΣΑ ΟΣΙΜΑ

(αναδημοσίευση από την ΕΠΟΧΗ, 20/1/2013)

Ο σαμουράι των αισθήσεων

Του Στράτου Κερσανίδη

Στα 80 του χρόνια έφυγε την περασμένη Τρίτη, ένας από τους μεγαλύτερους σκηνοθέτες του παγκόσμιου κινηματογράφου, και ένας από τους ιδρυτές του λεγόμενου Νέου Κύματος στον κινηματογράφο της πατρίδας του, ο ιάπωνας Ναγκίσα Όσιμα.

«ΤΟ ΚΕΦΑΛΑΙΟ»

(αναδημοσίευση από την ΕΠΟΧΗ, 20/1/2013)

Απλά μαθήματα πολιτικής οικονομίας

Γράφει ο Στράτος Κερσανίδης

Το δίσκο του Λουκιανού Κηλαηδόνη σε στίχους του Γιάννη Νεγρεπόντη που κυκλοφόρησε τη δεκαετία του 1970 θυμήθηκα μόλις έκατσα να γράψω για την ταινία του Κώστα Γαβρά, «Το κεφάλαιο» (Le capital). Κι αυτό, επειδή ο Γαβράς, χρησιμοποιώντας τη δύναμη του κινηματογράφου αφηγείται μια ιστορία μέσω της οποίας εξηγεί με τον καλύτερο και με τον πιο απλό και κατανοητό τρόπο, τη λειτουργία του τραπεζικού συστήματος και τη σχέση του με την εξουσία.

«ΠΙΕΤΑ»

(αναδημοσίευση από την ΕΠΟΧΗ, 20/1/2013)

Πορεία προς την κάθαρση

Νεαρός ο οποίος δουλεύει για λογαριασμό τοκογλύφων σακατεύει ανθρώπους που έχουν δανειστεί και αδυνατούν να πληρώσουν. Είναι ένας άνθρωπος μοναχικός που δε φαίνεται να γνωρίζει τι θα πει οίκτος και συμπόνια. Σκληρός κι αμείλικτος εκτελεί το καθήκον του με κυνισμό και ψυχρό επαγγελματισμό.

ΟΙ ΝΕΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ (από 17/1 έως 23/1)

(αναδημοσίευση από την ΕΠΟΧΗ, 20/1/2013)

Σε μία άκρως ενδιαφέρουσα κινηματογραφική εβδομάδα, προβάλλονται επίσης:

Τζάνγκο, ο Τιμωρός

«Τζάνγκο, ο τιμωρός» (Django unchained), του Κουέντιν Ταραντίνο: Ο γερμανός κυνηγός επικηρυγμένων κακοποιών Δρ. Σουλτζ απελευθερώνει τ μαύρο σκλάβο Τζάνγκο και τον κάνει συνεργάτη του. Κυνηγούν επιοκηρυγμένους και τελευταία τους αποστολή είναι να απελευθερώσουν την Μπρουμχίλντα, μαύρη σκλάβα και γυναίκα του Τζάνγκο. Τα πράγματα δεν είναι εύκολα και οι δύο άνδρες βρίσκονται το μεταίχμιο μεταξύ θυσίας και επιβίωσης.

« Η ΜΑΝΑ»

(αναδημοσίευση από την ΕΠΟΧΗ, 13/1/2013)

Να σπάσουν οι αλυσίδες του ανθρώπινου μυαλού

Του Στράτου Κερσανίδη

«Εσείς δεν μπορούσατε να ζήσετε αλλιώτικα κι όμως το καταλαβαίνετε πως ζήσατε μια παλιοζωή! Χιλιάδες άνθρωποι μπορούν να ζήσουν καλύτερα από σας κι όμως ζουν σαν τα ζώα και μάλιστα καμαρώνουν ότι ζουν καλά! Που τη βλέπουν την καλή ζωή; Επειδή σήμερα δούλεψαν και φάγαν; Και το ίδιο αυτό, μια ολόκληρη ζωή, δουλειά και φαί;

«ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗ “ΑΡΓΩ”»

(αναδημοσίευση από την ΕΠΟΧΗ, 13/1/2013)

Επιχείρηση… προπαγάνδα

Πως μία πολύ καλή, με κινηματογαφικούς όρους μιλώντας, ταινία μπορεί να αποτελέσει μέσο προπαγάνδας; Νομίζω πως η απάντηση έχει δοθεί πολλές φορές από την αμερικανική κινηματογραφική βιομηχανία, η οποία έχει τη δυνατότητα, ή μάλλον την ικανότητα, να πράξει κάτι τέτοιο χωρίς καμία τύψη και με απόλυτη συνείδηση.