Καταστροφικοί έρωτες
Μετά από 10 χρόνια απουσίας, η αντισυμβατική, ανατρεπτική και προκλητική για τους ηθικολόγους, Κατρίν Μπρεγιά, επανέρχεται με το ριμέικ της επιτυχημένης δανέζικης ταινίας «Η βασίλισσα της καρδιάς», που σκηνοθέτησε το 2019 η Μέι Ελ Τούκι. Πατώντας επάνω στην ίδια ιστορία αλλά με τη δική της οπτική, η Μπρεγιά σκηνοθέτησε την ταινία «Το περασμένο καλοκαίρι» (L’ ete dernier).
Η επιτυχημένη δικηγόρος Αν ζει με τον σύζυγό της Πιέρ και τις δύο κόρες τους, μια ευτυχισμένη, κατά πως φαίνεται ζωή. Όταν όμως θα έρθει να μείνει μαζί τους ο Τεό, ο 17χρονος γιος του Πιερ από προηγούμενο γάμο, όλα θα αλλάξουν. Η Αν στην προσπάθειά της να συνετίσει και να βάλει όρια στον νεαρό, θα του αφιερώσει χρόνο. Κάπως έτσι θα ξεκινήσει μια παθιασμένη ερωτική σχέση μεταξύ τους που θα θέσει σε κίνδυνο την οικογενειακή ζωή και την καριέρα της Αν. Από δω και πέρα οι ζωές όλων κινούνται επάνω σε τεντωμένο σχοινί, ανάμεσα σε ψέματα, υπεκφυγές, μυστικά και αποκαλύψεις.
Εάν στην πρωτότυπη ταινία η γυναίκα είναι εκείνη που γοητεύει το αγόρι, στην εκδοχή της Μπρεγιά συμβαίνει το αντίθετο. Κατά τα άλλα έχουμε μια ταινία «κοφτερή» που με «επώδυνο» τρόπο θέτει τα ηθικά διλήμματα που προκύπτουν από το σενάριο. Βέβαια η ίδια η Μπρεγιά δεν έχει κανένα πρόβλημα να υπαινιχθεί και να καταδείξει την ψευτοηθική ακαμψία της σύγχρονης συντηρητικής κοινωνίας. Και το κάνει με τη γνωστή της τόλμη λέγοντας τα πράγματα με το όνομά τους.
Στις υπέροχες ερωτικές σκηνές η γαλλίδα σκηνοθέτρια επέλεξε να αναδείξει το πάθος όχι κινηματογραφώντας τα γυμνά σώματα αλλά επικεντρώνοντας την ένταση στα μάτια των δύο πρωταγωνιστών. Και το αποτέλεσμα είναι, κυριολεκτικά συγκλονιστικό και, ίσως, πολύ πιο «ερεθιστικό».
Βαδίζοντας πάντοτε στο δρόμο της σύγκρουσης με την πολιτική ορθότητα, που δημιούργησε ένα νέο είδος μακαρθισμού, όπως η ίδια υποστηρίζει, σκηνοθέτησε μια θαυμάσια ταινία ακραίου ερωτισμού κοιτάζοντας κατάματα τους θεατές και ζητώντας, θαρρείς, από αυτούς να πάρουν θέση στα ηθικά διλήμματα που θέτει. Η ίδια βέβαια δεν ηθικολογεί, δεν κρίνει αλλά αφηγείται μια ιστορία, και αφήνει τους θεατές να πάρουν θέση, να βγάλουν τα δικά τους συμπεράσματα. Άλλωστε η ζωή είναι μπερδεμένη κι αντιφατική, συχνά μας φέρνει μπροστά σε διλήμματα και συχνά παίρνουμε… τις λάθος αποφάσεις!
Η Κατρίν Μπρεγιά, με το επιτυχημένο ριμέικ μια επιτυχημένης ταινίας, επιλέγει να σκηνοθετήσει με λιτότητα και με σαφήνεια. Παράλληλα κάνει κομματάκια τους χαρακτήρες της, επιχειρεί να μπει βαθιά μέσα στις σκέψεις τους και να εξερευνήσει τα πάθη τους. Βέβαια από κει δεν βγαίνει έχοντας κατανείμει ευθύνες αφού, εν τέλει, καμία και κανείς δεν καταδικάζεται ως ένοχος. Άλλωστε δεν είναι αυτός ο ρόλος της σκηνοθέτριας. Η Μπρεγιά απλώς κάνει τη δουλειά της που είναι να προσφέρει μέσα από την ρηξικέλευθη, τολμηρή, προσωπική της ματιά, μια ταινία που συνδυάζει με μαεστρία το μελόδραμα, με τον ερωτισμό και το ψυχολογικό θρίλερ, βγάζοντας ένα άκρως επιτυχημένο αποτέλεσμα.
Πολύ καλές ερμηνείες από τη Λεά Ντρικέ και τον Σαμουέλ Κιρτσέρ.
Στράτος Κερσανίδης
Σχολιάστε
Δεν υπάρχουν σχόλια.
Στράτος Κερσανίδης 
Σχολιάστε