«PALERMO SHOOTING» – Η τρυφερότητα του θανάτου

«PALERMO SHOOTING» -Η τρυφερότητα του θανάτου

PalermoΗ συμφιλίωση με το αναπόφευκτο, η επίγνωση του τέλους, η πορεία όλων μας προς το σκοτάδι. Η τελευταία μεγαλειώδης κατάθεση ενός δημιουργού που αυτό που κάνει, είναι να στοχάζεται μέσα από τις εικόνες. Ο Βίμ Βέντερς με την ταινία του «Φωτογραφίζοντας το Παλέρμο» («Palermo shooting»), χαρίζει στην ιστορία του σινεμά ακόμη ένα στοχαστικό αριστούργημα.

Κυνηγώντας το θάνατο

Ο Φιν είναι ένας διάσημος φωτογράφος, ο οποίος ζει μέσα στην ένταση. Φωτογραφίζει συνεχώς, φυλακίζοντας τη στιγμή, κάνοντας τη μνήμη αθάνατη. Οι φωτογραφίες του θα υπάρχουν και μετά από αυτόν.

Ένα ταξίδι στο Παλέρμο θα είναι για εκείνον η αρχή ενός ταξιδιού αυτογνωσίας, εξερεύνησης του ίδιου του εαυτού του. Φωτογραφίζει συνεχώς, φυλακίζει το χρόνο, αλλά όσο και το κάνει, ο χρόνος εξακολουθεί να τρέχει, να κυλά χωρίς καμία δυνατότητα να τον σταματήσει. Στο μεγάλο ιταλικό λιμάνι θα βρεθεί αντιμέτωπος με κάποιον μυστηριώδη άνδρα που τον κυνηγά. Έναν άνδρα που τον βλέπει φευγαλέα καθώς ο τελευταίος τον σημαδεύει με ένα τόξο. Και όταν κάποια στιγμή καταφέρνει να τον φωτογραφίσει θα αρχίζει να τον αναζητά.

 Ποιος είναι αυτός ο μυστηριώδης άγνωστος που τον έχει πάρει στο κατόπι; Κάποιος ξένος ή μήπως κάποιος που τον κουβαλάμε μέσα μας από την ώρα που γεννιόμαστε και πασχίζει να μας συστηθεί; Η έρευνα του Φιν θα τον φέρει μέσα σε ένα παλιό οίκημα το εσωτερικό του οποίου είναι πολύπλοκο, γεμάτο διαδρόμους και σκάλες. Ένα σκηνικό εξώκοσμο, ένα καφκικό περιβάλλον που είναι και το μοναδικό στο οποίο θα μπορούσε να βρίσκεται ο άγνωστος διώκτης του. Γιατί αυτός με τον οποίο θα έρθει πρόσωπο με πρόσωπο ο Φιν, είναι ο Θάνατος αυτοπροσώπως. Και δεν είναι διόλου τρομακτικός, είναι ένας ασπροντυμένος ηλικιωμένος άνδρας ο οποίος μιλά με τρυφερότητα και παράπονο. Η συζήτηση θα αποκαλύψει πολλά στο φωτογράφο, θα του ανοίξει νέους ορίζοντες στη ζωή του, μέχρι το τελικό ραντεβού με τον ασπροντυμένο κύριο, θα του αποκαλύψει την αλήθεια, θα τον βοηθήσει να αντικρίσει τον έρωτα. «Μου αρέσει η ιδέα του αρνητικού. Η αντίστροφη πλευρά της ζωής. Η αντίστροφη πλευρά του φωτός», του λέει. Και συνεχίζει, μιλώντας του τρυφερά: «Φοβάσαι τον υπαρκτό κόσμο Φιν. Το αληθινό φως. Το αληθινό σκοτάδι. Το εποπτεύεις. Θέλεις να το στολίσεις. Ή το χειρότερο. Θέλεις να το αναπλάσεις Αυτός είναι ο φόβος του θανάτου! Ο φόβος της ζωής… είναι ο φόβος του θανάτου!». Και τότε ο Φιν αντιλαμβάνεται το πόσο ψεύτικη ήταν μέχρι τότε η ζωή του και ανακαλύπτει την αληθινή ζωή. Ο θάνατος είναι αυτός ο οποίος του μαθαίνει τι είναι η ζωή. Του λέει: «Δεν έχει καταλάβει την αληθινή μου φύση. Αγαπώ τη ζωή. Την αγαπώ πολύ. Οι θνητοί δεν θα εκτιμούσατε τη ζωή αν δεν υπήρχα εγώ. Και έχω βαρεθεί. Έχω βαρεθεί που παίζω το ρόλο του κακού», καταλήγει με παράπονο.

Η συζήτηση παραπέμπει στην παρτίδα σκάκι της «Έβδομης σφραγίδας», αλλά είναι λιγότερο σκοτεινή. Ο Βιμ Βέντερς χρησιμοποιώντας τη μεταφυσική –όπως είχε κάνει άλλωστε και στα «Φτερά του έρωτα»- εξερευνά ζητήματα που ταλανίζουν όλους τους ανθρώπους και ειδικότερα τους ανθρώπους της τέχνης. Η ζωή κι ο θάνατος, η αλήθεια και η αναπαράστασή της (φωτογραφία), η καριέρα και ο έρωτας. Και φυσικά η αναζήτηση του εαυτού μας, οι μνήμες που φυλακισμένες στα κύτταρά μας, μας ακολουθούν παντού. Και τέλος η ίδια η τέχνη του κινηματογράφου η οποία αποτυπώνει και μεταφέρει τις εικόνες της στο μέλλον δημιουργώντας την ψευδαίσθηση μιας διαρκούς ζωής πέρα από το θάνατο.

Το «Palermo shooting» είναι μια μεγάλη ταινία από εκείνες που δεν προσφέρονται για εύκολες προσεγγίσεις. Είναι ένα μάθημα κινηματογράφου αλλά και ένα μάθημα αξιολόγησης προτεραιοτήτων. Δυστυχώς αυτό το αριστούργημα του Βιμ Βέντερς δε θα έχουν την ευκαιρία οι έλληνες θεατές να το δουν στον κινηματογράφο επειδή θεωρήθηκε αντιεμπορικό και βαρύ για το στομάχι του σύγχρονου καταναλωτή εικόνων! Ευτυχώς, όμως, κυκλοφόρησε απευθείας σε ντιβιντί και έτσι οι συνεπείς σινεφίλ θα χάσουν μόνον την απόλαυση της μεγάλης οθόνης αλλά όχι και την ευκαιρία να έρθουν σε επαφή με μια θαυμάσια ταινία ενός κορυφαίου σκηνοθέτη.

                                                                                                            Η ΕΠΟΧΗ 30 Αυγούστου 2009

Σχολιάστε

Δεν υπάρχουν σχόλια.

Comments RSS TrackBack Identifier URI

Σχολιάστε