INGLOURIOUS BASTERDS – Ιστορία; Ποια Ιστορία;

ΑΔΩΞΟΙ ΜΠΑΣΤΑΡΔΗ****

Η Ιστορία; Ποια Ιστορία;

Το απόλυτο ανιστόρητο φιλμ της δεκαετίας! Η μέγιστη κινηματογραφική απόλαυση δια χειρός του αιρετικού Κουέντιν Ταραντίνο, ο οποίος στέλνει τον Χίτλερ στον αγύριστο, πριν της ώρας του!

Ε, λοιπόν, ο τύπος δεν παίζεται! Αποδεικνύει για μια ακόμη φορά πως δεν έχει ούτε ιερό ούτε όσιο και, κατά πως φαίνεται, πολύ καλά κάνει! Γιατί με το σκηνοθετικό του ντελίριο καταφέρνει να παρασύρει το θεατή σε ένα άνευ προηγουμένου κινηματογραφικό γαϊτανάκι, γελοιοποιεί το ναζισμό και τους ναζιστές και προσφέρει ένα χορταστικό φιλμ παραγεμισμένο με ένα υπέροχο μείγμα δράσης και χιούμορ.

Σύμφωνα με το σενάριο, η Σοσάνα, μια μικρή Εβραιοπούλα, γίνεται μάρτυρας στη δολοφονία της οικογένειάς της από τους ναζί. Όλα αυτά στην κατεχόμενη Γαλλία κατά τη διάρκεια του Δεύτερου Παγκοσμίου Πολέμου. Η κοπέλα γλυτώνει και καταφεύγει στο Παρίσι, όπου τη βλέπουμε ξανά με άλλο όνομα και να έχει γίνει ιδιοκτήτρια ενός μικρού κινηματογράφου. Στο μεταξύ μια ομάδα επίλεκτων κυνηγών των ναζί, φτάνει από τις ΗΠΑ στη Γαλλία, με σκοπό να μακελέψει όσους περισσότερους γερμανούς μπορεί. Και το κάνει με κάθε δυνατό τρόπο, πληρώνοντας τους δολοφόνους με το ίδιο νόμισμα. Εδώ ο Ταραντίνο επιδίδεται σε αυτό που αγαπά: στην κινηματογράφηση της βίας, ωμής βίας, τόσο ακραίας ώστε την αποδυναμώνει, την απομυθοποιεί. Με κάποιον τρόπο, οι επίλεκτοι, που ονομάζονται «Μπάσταρδοι», σχεδιάζουν να βάλουν βόμβα στον κινηματογράφο, τη μέρα που προβάλλεται μια γερμανική προπαγανδιστική ταινία του Γκέμπελς, παρουσία του ίδιου του Φύρερ! Το ίδιο σκοπεύει να κάνει και η Σοσάνα. Το σχέδιο πετυχαίνει (!!!) αλλά το τίμημα είναι βαρύ. Η ουσία είναι πως ο Ταραντίνο «ζωγραφίζει». Στην τελική δε, σεκάνς του μακελειού μέσα στον κινηματογράφο, λειτουργεί ως κορυφαίος χορογράφος! Όσο για την Ιστορία, τη σμπαραλιάζει, δίνοντας την εκδοχή εκείνη που θα ήθελε όλη η Ευρώπη εκείνα τα χρόνια. Δηλαδή το θάνατο του Αδόλφου Χίτλερ και ολόκληρου του ναζιστικού σκυλολογιού. Μια εκδοχή που θα σήμαινε τη σωτηρία πολλών χιλιάδων ανθρώπων αφού ο πόλεμος θα τελείωνε μια ώρα αρχύτερα. Κάτι που δεν έγινε τελικά αλλά έδωσε την ευκαιρία στον Ταραντίνο να φτιάξει μια ταινία που δύσκολα θα ξεχάσετε.

Στις ερμηνείες έχουμε τον Κρίστοφ Βαλτς, ο οποίος είναι απολαυστικός στο ρόλο του σαδιστή αξιωματικού των Ες Ες. Ο Βαλτς με το παίξιμό του δίνει στο ρόλο του εκείνη τη σκληράδα των ναζί που ανάμεικτη με την απειλητική «ευγένεια» σου παγώνει το αίμα, ενώ την ίδια στιγμή τον γελοιοποιεί. Εξαιρετική ερμηνεία η οποία αποζημιώθηκε με α΄ βραβείο στο Φεστιβάλ των Κανών.

Η Νταϊάν Κρούγκερ, λάμπει ως Σοσάνα, είναι μετρημένη και δεν κάνει κατάχρηση της εντυπωσιακής της, ούτως ή άλλως, παρουσίας.

Ο Μπραντ Πιτ, αφήνει κατά μέρος τις γοητείες και ως υπολοχαγός Ρέιν, επικεφαλής των «μπάσταρδων», δίνει μία ερμηνεία που απλά δείχνει το μέγεθος των δυνατοτήτων του. Άλλοτε μετρημένος και άλλοτε υπερβολικός, κατά πώς χρειάζεται αναλόγως, αφήνει τη σφραγίδα του στην ταινία, όταν παριστάνει τον Ιταλό με την αμερικάνικη προφορά.

Η ταινία είναι ριμέικ της …σχεδόν ομώνυμης ταινίας («Inglorious bastards» τότε, «Inglourious basterds» τώρα και στα ελληνικά «Άδωξοι μπασταρδη», αντί «Άδοξοι μπάσταρδοι»), που γύρισε το 1978 ο Έντζο Καστελάρι. Βέβαια δια χειρός Ταραντίνο η απόσταση μεταξύ των δύο ταινιών μεγαλώνει, αλλά ποιος νοιάζεται; Μάλιστα ο Καστελάρι σχολιάζοντας λέει: «Είναι μια τελείως διαφορετική ταινία. Είναι κάτι ολότελα φτιαγμένο από τον Ταραντίνο. Δεν πρόκειται για ριμέικ. Απλά είναι κάτι που του ενέπνευσα».

Η ιδέα για την ταινία γεννήθηκε πριν από 10 χρόνια αλλά ο Ταραντίνο δεν είχε αποφασίσει αν θα το μεταφέρει στη μικρή οθόνη ως σίριαλ ή θα το κάνει μυθιστόρημα. Τελικά αποφάσισε να το γυρίσει ταινία και, όπως αποδείχτηκε, ορθώς έπραξε.

ΑΔΟΞΟΙ ΜΠΑΣΤΑΡΔΟΙ (INGLOURIOUS BASTERDS)

Σκηνοθεσία: Κουέντιν Ταραντίνο

Πρωταγωνιστούν: Μπραντ Πιτ, Νταϊάν Κρούγκερ, Κρίστοφ Βαλτς, Ντάνιελ Μπρουλ, Μελανί Λορέν, Ιλάι Ροθ, Τιλ Σβάιγκερ, Μίκαελ Φασμπέντερ, Μάικ Μάγιερς

για το περιοδικό CITY

1 σχόλιο

Comments RSS TrackBack Identifier URI