(αναδημοσίευση από τηυν ΕΠΟΧΗ, 25/6/2017)
Πολύτιμη κληρονομιά μας, η μνήμη
Επιμέλεια: Στράτος Κερσανίδης
Όσο κι αν προσπάθησαν να εγκαθιδρύσουν την αντίληψη περί του τέλους της Ιστορίας, η ίδια η Ιστορία φαίνεται να ξεπερνά αυτές τις… ανιστόρητες απόψεις. Με τη συλλογική μνήμη ως πολύτιμη περιουσία, οι άνθρωποι και οι κοινωνίες κοιτάζουν προς το μέλλον και συνεχίζουν να προχωρούν και μαζί τους προχωρά και η Ιστορία. Σημαντική συμβολή στη διατήρηση της μνήμης άρα και προωθητική ύλη για τη συνέχεια αποτελεί και ο κινηματογράφος, κυρίως μέσα από τις ταινίες τεκμηρίωσης (ντοκιμαντέρ). Ο λόγος εν προκειμένω για το ντοκιμαντέρ «Τι κι αν έπεσε ο Γράμμος, εμείς θα νικήσουμε», τη σκηνοθετική επιμέλεια του οποίου έχει ο Κώστας Σταματόπουλος.
Απελευθέρωση, Δεκέμβρης, Βάρκιζα, διώξεις των αγωνιστών της Εθνικής Αντίστασης, Εμφύλιος. Κι ύστερα έρχεται η εποποιία του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας (ΔΣΕ), ως φυσική συνέχεια του ηρωικού αγώνα που έδωσαν οι γυναίκες και οι άνδρες στην αντίσταση εναντίον του ναζισμού κι έτσι τα πλάνα δένουν τη δράση του ΕΛΑΣ με το κίνημα στις πόλεις, την Ελεύθερη Ελλάδα.
Μέσα από το πλούσιο και σπάνιο υλικό που χρησιμοποιήθηκε στην ταινία, οι θεατές έρχονται σε επαφή με τη ζωή των μαχητών, την πρώτη απόπειρα για εγκαθίδρυση της λαϊκής εξουσίας στις ελεύθερες περιοχές, εκτιμήσεις για τη δράση του ΔΣΕ, με ειδικές αναφορές στη μόρφωση, την υγεία, τη δικαιοσύνη, την επιμελητεία, τον ειδικό ρόλο των γυναικών και της νεολαίας, διανθισμένα με μαρτυρίες μαχητών του ΔΣΕ.
Για τις ανάγκες της ταινίας χρησιμοποιήθηκε πρωτότυπο υλικό που γυρίστηκε από το κινηματογραφικό συνεργείο του ΔΣΕ καθώς και ηχητικά ντοκουμέντα της εποχής. Σε αυτά προστέθηκαν σύγχρονα πλάνα από τα βουνά και τις άλλες περιοχές και χώρους δράσης που έδρασε ο ΔΣΕ. Χρησιμοποιήθηκε επίσης υλικό από τα ιστορικά αρχεία του ΚΚΕ, από το αρχείο της ΕΡΤ και του Πολεμικού Μουσείου.
Το ντοκιμαντέρ, ως προϊόν συλλογικής δουλειάς, γυρίστηκε από κινηματογραφική ομάδα αποτελούμενη από τους Λεωνίδα Βαρδαρό, Κώστα Σταματόπουλο, Σήφη Στάμου, Θεοδοσία Γραμματικού και Γιάννη Μαρούδα. Η έρευνα έγινε και τα κείμενα γράφτηκαν από τον Παύλο Ρούφα και το Θανάση Λεκάτη. Την πρωτότυπη μουσική έγραψε ο Γιώργος Καλτσούνης ενώ ακούγονται οι ηθοποιοί: Μίλτος Δημουλής, Βασίλης Κολοβός, Νίκος Μόσχοβος, Μαριάνθη Σοντάκη και Χριστόφορος Γιακουμέλος. Όλο αυτό το πλούσιο υλικό, διάρκειας 105 λεπτών, μονταρίστηκε από το Σωτήρη Γκέκα.
Το ντοκιμαντέρ «Τι κι αν έπεσε ο Γράμμος, εμείς θα νικήσουμε», απηχεί κυρίως την επίσημη άποψη του ΚΚΕ για τα γεγονότα, χωρίς όμως αυτό να μειώνει την ιστορική του αξία ως ντοκουμέντο. Ως εκ τούτου μπορεί να αποτελέσει έναυσμα για να ανοίξει μια πολύ ενδιαφέρουσα και χρήσιμη συζήτηση.
https://kersanidis.wordpress.com
ΟΙ ΝΕΕΣ ΤΑΙΝΙΕΣ
“Κάποτε στην Καλιφόρνια” (Pnce upon a time in Venice), των Μαρκ και Ρομπ Κάλεν: Ο Στιβ Φορντ, πρώην αστυνομικός και νυν ντετέκτιβ στην παραθαλάσσια συνοικία Βενετία στο Λος Άντζελες, αναλαμβάνει να διαλευκάνει μία υπόθεση. Όμως όπως φαίνεται το ένα φέρνει το άλλο κι έτσι χωρίς να το καταλάβει μπλέκεται σε μια επικίνδυνη ιστορία. Τα μέλη μιας επικίνδυνης συμμορίας μπαίνουν στο σπίτι της αδελφής του, κλέβουν τα πάντα και μαζί και τον Μπάντι, το σκύλο του Στιβ, τον οποίο υπεραγάπα η ανιψιά του.
Ο Στιβ αποφασίζει να φέρει τον Μπάντι πίσω στο σπίτι ενώ την ίδια στιγμή προσπαθεί να διαλευκάνει την υπόθεση που έχει αναλάβει: να βρει ποιος κρύβεται πίσω από τα τεράστια γκραφίτι που ζωγραφίζονται τις νύχτες σε κάποια υπό πώληση κτίρια. Μαζί του είναι ο βοηθός του Τζον και όταν η κατάσταση γίνεται πιο περίπλοκη και ο πιστός του φίλος, Ντέιβ. Πέρασα καλά βλέποντάς την αλλά το ότι ήδη την έχω ξεχάσει δε νομίζω να οφείλεται στη μνήμη μου.
“Ευαίσθητες χορδές” (Le couer en Braille), του Μισέλ Μπουζενά: Η Μαρί είναι 12 ετών, πολύ κακή μαθήτρια, παίζει πολύ καλό βιολοντσέλο και το όνειρό της είναι να ασχοληθεί με τη μουσική. Όμως μια αρρώστια, από την οποία κανείς δε γνωρίζει ότι πάσχει, την οδηγεί σε σταδιακή απώλεια της όρασης της! Στο σχολείο γνωρίζεται με το Βικτόρ, ένα δυναμικό αγόρι που όμως αντιμετωπίζει προβλήματα στο σχολείο. Η Μαρί βοηθά το συμμαθητή της στα μαθήματα και εκείνος όταν του αποκαλύπτει το μυστικό της αρρώστιας της, υπόσχεται να τη βοηθήσει να πετύχει στις εξετάσεις για το Ωδείο. Μια δυνατή σχέση φιλίας και αγάπης ανάμεσα στα δύο παιδιά που αλληλοβοηθιούνται και χτίζουν μέσα από τις δυσκολίες το μέλλον τους. Τρυφερή δραματική κωμωδία.
“Με τον μπαμπά ή τη μαμά 2” (Papa ou Maman 2), του Μαρτέν Μπουρμπουλόν: Στο πρώτο μέρος της ταινίας, οι Λερόι, δηλαδή ο Βενσάν και η Φλοράνς, είχαν χωρίσει. Διαζευγμένοι πλέον και με τα πράγματα να έχουν ηρεμήσει συνεχίζουν τις ζωές τους. Όμως όταν θα εμφανιστούν νέοι εραστές στη ζωή τους, τα αίματα θα ανάψουν εκ νέου και οι Λερόι θα βρεθούν αντιμέτωποι σε νέα μάχη.
Μέτρια κωμωδία που έχει χάσει τη σπιρτάδα του πρώτου μέρους.
“Εκδίκηση με στυλ” (Goingin style), του Ζακ Μπραφ: Ο Γουίλι, ο Τζο και ο Αλ, τρεις ηλικιωμένοι συνταξιούχοι χάνουν τις συντάξεις τους λόγω κακοδιαχείρισης της εταιρίας στην οποία εργαζόταν. Και ενώ οι υποχρεώσεις τρέχουν και οι συντάξεις έχουν κάνει φτερά, αποφασίζουν να πάρουν αυτό που τους ανήκει ριψοκινδυνεύοντας τα πάντα. Και ο μοναδικός τρόπος είναι να ληστέψουν την τράπεζα που… τους λήστεψε! Απολαυστική κωμωδία με τρεις κορυφαίους ηθοποιούς οποίοι δίνουν ρεσιτάλ ερμηνείας. Η ταινία είναι ριμέικ ομώνυμής της του 1979 σε σκηνοθεσία του Μάρτν Μπρεστ.
“Transformers 5: Ο τελευταίος ιππότης” (Transformers: The last knight), του Μάικλ Μπέι: Ακόμη μία ταινία (η 5η) βασισμένη στο ομώνυμο ηλεκτρονικό παιχνίδι. Δράση και φαντασία συναντιούνται και σε όποιον αρέσει!
Σινεφίλ
Σχολιάστε
Δεν υπάρχουν σχόλια.
Στράτος Κερσανίδης 
Σχολιάστε